Wyobraź sobie, że biegniesz maraton, ale trasa nigdy się nie kończy. 

Na chwilę pojawia się entuzjazm, bo coś nowego przyciągnęło Twoją uwagę: świeży projekt, intrygujący pomysł, ekscytująca relacja.

Jednak z czasem energia opada, a rzeczywistość znów wydaje się szara i bezbarwna. Wtedy pojawia się pytanie, które osoby z ADHD zadają sobie częściej niż inni: „Po co to wszystko? Czy moje życie ma sens?”.

ADHD to nie tylko trudności z uwagą i organizacją.

To także większa intensywność emocji, głód stymulacji i głębokie pragnienie znaczenia. Dla wielu osób z tym profilem mózgu codzienna rutyna jest jak ciasny gorset – dławi i odbiera poczucie, że życie może być czymś więcej niż listą obowiązków.

Dlatego kryzysy egzystencjalne przy ADHD oraz pytania o cel i poszukiwanie „większego sensu” pojawiają się częściej. To nie wada charakteru, lecz naturalny efekt tego, jak ADHD splata się z potrzebą autentyczności i przeżyć, które mają głębię.

W praktyce może to wyglądać tak:

• ktoś zmienia pracę co dwa lata, bo poprzednia szybko traci dla niego sens.
• inna osoba podejmuje coraz to nowe kursy i projekty, wciąż w poszukiwaniu tej jednej rzeczy, która nada kierunek jej życiu.
• jeszcze inna przeżywa silne wzloty i upadki – od euforycznego poczucia, że „w końcu znalazłam swoje powołanie!”, po głębokie zwątpienie i pytanie, czy w ogóle istnieje coś, co naprawdę ją uszczęśliwi.

Te sinusoidy emocjonalne bywają bolesne, ale kryją w sobie też ogromny potencjał.

Radzenie sobie z poczuciem sens życia przy ADHD nie jako na „jeden wielki cel”, który trzeba odkryć raz na zawsze, ale jako na mozaikę chwil, doświadczeń i wartości, które można pielęgnować na co dzień.

Dla osoby z ADHD sens często pojawia się w intensywności przeżycia – w twórczości, w pomaganiu innym, w poczuciu wolności i eksploracji. Zamiast więc szukać jednego ostatecznego „dlaczego”, pomocne bywa zadawanie pytań: Co sprawia, że dziś czuję się żywa? Co daje mi poczucie, że to, co robię, ma znaczenie – choćby na krótką chwilę?.

Przykładem może być osoba, która odkrywa, że choć trudno jej utrzymać jedną stałą pracę, czuje ogromną satysfakcję, gdy dzieli się wiedzą z innymi. Zamiast walczyć z poczuciem, że „ciągle zaczynam od nowa”, uczy się widzieć sens w samym procesie uczenia się i inspirowania innych. Albo ktoś, kto doświadcza chaosu w codzienności, ale odnajduje głębszy sens w wolontariacie – tam, gdzie jego empatia i energia mają bezpośredni wpływ na innych ludzi.

Ważne jest też uświadomienie sobie, że kryzysy egzystencjalne przy ADHD nie muszą być zagrożeniem. Mogą być zaproszeniem do autorefleksji i tworzenia życia bardziej dopasowanego do własnych wartości. Czasem właśnie dzięki ADHD osoby szybciej zauważają, że utknęły w sytuacjach, które nie są dla nich dobre. Ta wrażliwość na brak sensu może prowadzić do odwagi w zmianach – do szukania nowych dróg, odważnych decyzji, a nawet do rewolucji w życiu.

ADHD to ciągłe poszukiwanie „czegoś więcej”, ale właśnie w tym tkwi ukryty dar.

Bo gdy inni potrafią pogodzić się z rutyną i przeciętnością, osoba z ADHD ma w sobie naturalny bunt wobec życia bez głębi. To może być źródło cierpienia, ale i źródło niezwykłej siły – jeśli nauczymy się widzieć sens nie w dalekim celu, lecz w codziennych wyborach, które odzwierciedlają nasze wartości.

Jeśli dziś znów zadajesz sobie pytanie: „Po co to wszystko?” – potraktuj je nie jako dowód słabości, ale jako drogowskaz.

To pytanie nie znika, bo Twój mózg domaga się życia pełnego barw, znaczeń i autentyczności. A może właśnie to jest Twój sens: nieustannie szukać, doświadczać i tworzyć swoje własne odpowiedzi, zamiast żyć cudzym scenariuszem.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o sens życia przy ADHD

1. Czy osoby z ADHD częściej zadają pytania o sens życia?

Tak. Osoby z ADHD mają intensywniejsze emocje, większy głód stymulacji i silną potrzebę autentyczności. Dlatego częściej doświadczają kryzysów egzystencjalnych i zadają sobie pytania o cel życia.

 2. Dlaczego ADHD utrudnia odnalezienie sensu życia?

ADHD wiąże się z trudnościami w utrzymaniu rutyny i szybkim nudzeniem się powtarzalnymi zadaniami. To sprawia, że wiele osób z ADHD szuka głębszego znaczenia i łatwo traci motywację, gdy codzienność wydaje się pozbawiona sensu.

 3. Jak osoby z ADHD mogą odnaleźć poczucie sensu?

Zamiast szukać jednego „wielkiego celu”, warto koncentrować się na codziennych chwilach i wartościach – w twórczości, pomaganiu innym, poczuciu wolności i eksploracji. To pomaga budować sens życia krok po kroku.

 4. Czy kryzysy egzystencjalne w ADHD to wada charakteru?

Nie. Kryzysy egzystencjalne są naturalnym efektem tego, jak ADHD łączy się z emocjami i potrzebą autentyczności. Mogą być trudne, ale też prowadzić do pozytywnych zmian i odwagi w podejmowaniu decyzji.

 5. Co zrobić, gdy z ADHD czuję, że „moje życie nie ma sensu”?

Warto traktować to pytanie nie jako słabość, lecz jako drogowskaz. Może ono wskazywać na potrzebę zmian – nowych doświadczeń, głębszych relacji lub działań zgodnych z wartościami. Pomocna bywa też psychoterapia i wsparcie specjalisty. Na Psycheo.pl znajdziesz odpowiedniego specjalistę.