Jako psycholożka, która na co dzień diagnozuje i wspiera osoby nuroAtypowe, sięgnęłam po książkę „Atypowa głowa” Katarzyny Kachel z dużą ciekawością i równie dużą uważnością.

To książka, która porusza. Bez lukru. Bez koloryzowania. Bez bagatelizowania. 

Pierwsza część to poruszające, prawdziwe do bólu historie osób neuroróżnorodnych takie, które często słyszę w swoim gabinecie. Druga część to wartościowe, edukacyjne rozmowy z ekspertami. I tu ogromny plus za normalizowanie, empatię, mówienie wprost o maskowaniu, burnoutcie, funkcjach wykonawczych, lekach, wpływie hormonów.

 

Kilka refleksji:

- ADHD nie diagnozuje się testem, EEG ani rezonansem. Nie mamy „testów” na ADHD.

- Diagnoza to wywiad kliniczny i różnicowanie, DIVA-5 to kwestionariusz wywiadu, nie test.

- MOXO nie jest potrzebne do diagnozy. Super, że w książce podkreślają, że nie daje jednoznacznej odpowiedzi.

- Pojawia się określenie ADD, a to termin nieaktualny, którego już nie używamy.

- RSD (Rejection Sensitive Dysphoria) również nie jest oficjalnie klasyfikowane, póki co nie mamy dowodów, że osoby z ADHD są bardziej wrażliwe na odrzucenie.

- Bardzo cenne jest to, że książka mówi o tym, że leki nie powodują uzależnienia.

- Że maskowanie jest wyczerpujące.

- Że wywiad diagnostyczny jest kluczowy.

- Że lęk przed odrzuceniem można czasem rozumieć jako ogólną lękowość, a nie koniecznie jako RSD.

- Że kobiece hormony mają znaczenie w przebiegu ADHD.

- I że język specjalistów jest bardzo normalizujący i wspierający.

 

To książka, która odbarcza, normalizuje i otwiera rozmowę. Nie demonizuje leków, pokazuje znaczenie dobrze przeprowadzonej diagnozy, daje przestrzeń na bycie sobą bez udawania i bez wstydu.

 

Polecam ją szczególnie tym, którzy chcą zrozumieć neuroróżnorodność, nie tylko z teorii, ale też z życia. A także tym, którzy potrzebują usłyszeć: „Nie jesteś sam_a. Twoje doświadczenie ma znaczenie”

Przeczytaj również: 

-Neuroatypowa biblioteczka: Adhd Poradnik dla rodziców 

-Neuroatypa biblioteczka