
- 10 czerwca 2025
- zaburzenia lękowe, lęk, psychoterapia lęku, objawy lęku
Zaburzenia lękowe – czym są?
Od czasu do czasu każdy z nas odczuwa lęk. To całkowicie naturalne. Na przykład możesz czuć się zdenerwowany problemem w pracy, stresować się przed testem lub podjęciem ważnej decyzji.
Jednak zaburzenia lękowe to coś więcej. To grupa zaburzeń psychicznych, w których doświadczany lęk jest intensywny, przewlekły i zakłóca codzienne funkcjonowanie. Osoby cierpiące na zaburzenia lękowe doświadczają uczucia przytłaczającego strachu lub niepokoju, który trudno kontrolować i który nie zawsze ma realne podstawy.
Strach i lęk mogą być źródłem cierpienia i poważną przeszkodą w normalnym funkcjonowaniu. Osoby nimi dotknięte korzystają z pomocy wielu specjalistów, próbując poradzić sobie z objawami, których doświadczają. Zaburzenia lękowe są jednymi z najczęstszych problemów psychicznych – częściej dotykają kobiet niż mężczyzn i występują zarówno u dorosłych, jak i dzieci.
Dobrą wiadomością jest to, że odpowiednia diagnoza i leczenie (farmakologiczne, psychoterapia lub ich połączenie) pozwalają znacząco zmniejszyć objawy i poprawić jakość życia.
Strach a lęk – co je różni?
Strach i lęk mają ogromne znaczenie adaptacyjne. Strach uruchamia reakcję walki lub ucieczki w obliczu realnego zagrożenia, natomiast lęk ostrzega przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Niewielkie natężenie lęku może działać mobilizująco i wspierać uczenie się oraz skuteczność działania.
Strach składa się z trzech komponentów:
- behawioralnego (np. unikanie, ucieczka),
- fizjologicznego (np. przyspieszone bicie serca, napięcie mięśni),
- poznawczego (przekonanie o zagrożeniu).
Lęk ma te same składniki, ale różni się komponentem poznawczym – w lęku pojawia się oczekiwanie bliżej nieokreślonego zagrożenia, a nie konkretne poczucie niebezpieczeństwa. W praktyce trudno odróżnić strach od lęku, ale w skrajnych przypadkach różnica staje się wyraźna: strach zmusza do natychmiastowego działania, lęk pozostawia w stanie napięcia i niepewności.
Cechy wspólne zaburzeń lękowych:
- uporczywe poczucie niepokoju i napięcia,
- trudność w uspokajaniu się,
- nagłe napady paniki,
- natrętne, powracające myśli,
- fizyczne objawy (duszność, napięcie, zawroty głowy, bóle brzucha),
- unikanie stresujących sytuacji,
- pogorszenie jakości życia i funkcjonowania społecznego.
Lęk może również towarzyszyć niektórym chorobom somatycznym (np. chorobie Parkinsona, nadczynności tarczycy, hipoglikemii), dlatego diagnoza zaburzeń lękowych wymaga wcześniejszego wykluczenia przyczyn fizycznych.
Rodzaje zaburzeń lękowych (wg klasyfikacji DSM-V)
DSM-V wyróżnia:
- Zespół lęku napadowego (panicznego),
- Agorafobię,
- Fobie swoiste,
- Zespół obsesyjno-kompulsywny (OCD),
- Zespół stresu pourazowego (PTSD),
- Ostrą reakcję na stres,
- Zespół lęku uogólnionego (GAD),
- Inne zaburzenia lękowe.
Wcześniejsze klasyfikacje (DSM-III, DSM-IV) również obejmowały te zaburzenia, ale zrezygnowały z pojęcia „nerwice” jako zbyt ogólnego.
Wg klasyfikacji ICD-10 (obowiązującej w Polsce) zaburzenia lękowe należą do kategorii F40–F48 – Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną.
Poniżej znajdziesz wybrane kategorie zaburzeń lękowych wg ICD-10:
F40 – Zaburzenia lękowe w postaci fobii
F40.0 Agorafobia – z lub bez napadów paniki; lęk przed otwartymi przestrzeniami, tłumem, podróżowaniem itp.
F40.1 Fobia społeczna – lęk przed sytuacjami społecznymi lub wystąpieniami publicznymi.
F40.2 Fobie swoiste (izolowane) – np. lęk przed pająkami, wysokością, lataniem, krwią, zastrzykami.
F41 – Inne zaburzenia lękowe
F41.0 Zaburzenie lękowe z napadami lęku (lęk paniczny) – powtarzające się ataki paniki bez związku z konkretną sytuacją.
F41.1 Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD) – przewlekły, rozlany lęk niezwiązany z konkretnymi bodźcami.
F41.2 Mieszane zaburzenie lękowo-depresyjne – jednoczesne występowanie objawów lęku i depresji.
F42 – Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)
Występowanie obsesji (natrętnych myśli) i/lub kompulsji (powtarzalnych zachowań).
F43 – Reakcje na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne
F43.0 Ostra reakcja na stres
F43.1 Zespół stresu pourazowego (PTSD)
F43.2 Zaburzenia adaptacyjne – reakcje emocjonalne na istotne zmiany lub trudne wydarzenia życiowe.
ICD-10 posługuje się jeszcze pojęciem „nerwic” w kontekście kategorii F40–F48, mimo że termin ten jest coraz rzadziej stosowany w nowoczesnej psychiatrii.
W nowej klasyfikacji ICD-11 zmienia się układ i nazewnictwo niektórych jednostek – np. OCD i PTSD nie należą już do tej samej grupy co fobie.
Przyczyny nadmiernej lękowości:
- Czynniki genetyczne i rodzinne – predyspozycje dziedziczne,
- Stresujące wydarzenia życiowe – np. śmierć bliskiej osoby, przemoc, zmiana pracy,
- Problemy zdrowotne – np. choroby serca, cukrzyca, zaburzenia hormonalne,
- Substancje psychoaktywne – alkohol, marihuana, leki uspokajające,
- Czynniki osobowościowe – perfekcjonizm, potrzeba kontroli, niska samoocena.
Warto pamiętać, że objawy lęku można skutecznie leczyć – psychoterapia i odpowiednio dobrane leki pomagają wielu osobom odzyskać równowagę.
Jeśli odczuwasz przewlekły lęk, który wpływa na Twoje życie – nie musisz radzić sobie z tym sam. Warto zwrócić się po pomoc do psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry.